Φιγούρες

Τα πρώτα χρόνια οι φιγούρες ήταν από σκληρό χαρτόνι σκαλιστές σε λίγα σημεία ίσα ίσα για να φανούν οι κυριότερες λεπτομέριες. Το χαρτόνι σκαλίζεται με σφυρί και ειδικά κοπίδια.

Ο Καραγκιόζης ήταν συνήθως φτιαγμένος από λαμαρίνα ή χοντρό τενεκέ. Ο τσίγκος δουλεύεται εύκολα όμως δημιουργούσε προβλήματα είτε απ’ τα πολλά κοπανήματα, είτε επειδή τα μέλη της φιγούρας ήταν ενωμένα με σπάγκο και κοβότανε καθώς δεν είχαν βρει μέχρι τότε τον τρόπο να ενώνουν τις φιγούρες με πριτσίνια, είτε γιατί ο τσίγκος έσκιζε το πανί, έφτιαξαν και τον Καραγκιόζη από χαρτόνι.

Αργότερα τα σκαλίσματα έγιναν πιο πολλά και φαινόντουσαν όλες οι λεπτομέρειες του προσώπου και των ρούχων. Πιο μετά, για να εντυπωσιάσουν το κοινό, σκάλιζαν τις φιγούρες και πρόσθεταν στα κενά βαμμένο πανί ή τσιγαρόχαρτο ή και χρωματιστά πλαστικά όπως αυτά που διπλώνουν τα γλυκά στα ζαχαροπλαστεία.

Αργότερα ο καραγκιοζοπαίκτης Δημήτρης Νταλιάνης (Μανωλόπουλος) ο οποίος ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, είδε εκεί φιγούρες που τις έφτιαχναν αραπάδες από δέρμα καμήλας και έφτιαξε τις δικές του φιγούρες από δέρμα βοδιού. Από το 1923 και μετά πολλοί καραγκιοζοπαίκτες χρησιμοποίησαν φιγούρες από δέρμα καθώς διαδόθηκε ο τρόπος κατασκευής τους.

Οι δερμάτινες φιγούρες είναι οι πιο ανθεκτικές αλλά χρονοβόρες. Το μειονέκτημα είναι ότι σκεβρώνουν με τη ζέστη και την υγρασία και πρέπει να πλακωθούν για να ισιώσουν. Έτσι ναγκαζόντουσαν να πλακώνουν τις φιγούρες την ημέρα με μια πέτρα ώστε το βράδυ να είναι έτοιμες για την παράσταση.

Για να φτιαχτεί μια δερμάτινη φιγούρα, το δέρμα θα πρέπει να τεντωθεί πολύ καλά και να στεγνώσει.

Αφού στεγνώσει, τρίβεται με ένα κομμάτι γυαλί πολύ καλά για να αποκτήσει διαφάνεια και βάφεται με σινική μελάνη.

Οι φιγούρες από ζελατίνα είναι οι πιο συνηθισμένες σήμερα. Ο καραγκιοζοπαίκτης Ντίνος Θεοδωρόπουλος όπου έζησε στην Αμερική, βρήκε εκεί διάφανη ζελατίνα κατάλληλη για να φτιάξει φιγούρες.

Το 1919 έβγαλε οι πρώτες έγχρωμες φιγούρες στο πανί από ζελατίνα.

Η ζελατίνα ξύνεται με γυαλόχαρτο για να ‘’πιάσει’’ το χρώμα και βάφεται συνήθως με ανιλίνες ή ανεξίτηλους μαρκαδόρους. Βέβαια χρησιμοποιούνται κι άλλων ειδών μπογιές αλλά δεν είναι τόσο ανθεκτικές στο χρόνο.

Η ζελατίνα είναι ευκολόπαιχτη και φτιάχνεται με πιο γρήγορη διαδικασία όμως δε συγκρίνεται με τις δερμάτινες. Στις δερμάτινες φιγούρες στρώνει πιο καλά το χρώμα και φαίνονται πιο γήινα και αληθοφανές.

τα ρούχα και τα πρόσωπα όμως χρειάζεται δυνατός φωτισμός αλλιώς θα φαίνονται στο πανί σκούρες ενώ οι πλαστικές φιγούρες είναι πιο φανταχτερές.

Τα κομμάτια των φιγούρων ενώνονται με πριτσίνια τα οποία χρησιμοποιούν οι τσαγκάρηδες.

Το στυλ των φιγούρων είναι φτιαγμένο σε προφίλ ώστε να φαίνεται ότι κουβεντιάζουν. Σπάνια παρουσιάζονται φιγούρες ανφάς.

Οι παρακάτω φιγούρες είναι δείγμα από κατασκευές του Τάσου Ανδριώτη. Όποιος επιθυμεί κάποια μπορεί να επικοινωνήσει στο τηλ: 6973732123 ή με e-mail: tasosandriotis@yahoo.gr